Korte inhoud: Tot voor kort richtten de dominante neuropsychologische verklaringsmodellen voor ADHD zich op cognitieve beperkingen, geassocieerd met ernstige deficits in de executieve functies zoals inhibitie en werkgeheugen. Vandaag kijken we anders naar ADHD en stellen we context- en toestandsfactoren centraal. Aangezien cognitie en gedrag voortdurend fluctueren, is het veel aannemelijker dat er bij ADHD iets foutloopt in de motivationele en energetische systemen of processen. We bespreken de belangrijkste implicaties voor diagnostiek en interventie.
Spreker: Prof. dr. Herbert Roeyers
Dienst/samenwerkingsverband: Onderzoeksgroep Ontwikkelingsstoornissen, Universiteit Gent