Auteur: Christine Kliphuis, illustraties van Helen Van Vliet
Uitgavejaar: 2007
ISBN: 9789062494842
Uit de ziekenboeg – extra reeks van uitgeverij Sjaloom
De ziekenboegreeks is een reeks boekjes die gaan over allerlei aandoeningen die kinderen kunnen overkomen. Bijvoorbeeld ‘Het genies van Annelies’, over hooikoorts en allergie, of ‘De jeuk van Joep’ over de waterpokken. In de ziekenboeg-extra reeks worden minder vatbare aandoeningen voor kinderen op een begrijpelijke manier uitgelegd. Bijvoorbeeld ‘De epilepsie van Annemarie’ of ‘De migraine van Madeleine’. In deze laatste reeks dus ook ‘De ADHD van André’.
André is een leuke jongen van een jaar of acht, die door zijn drukke impulsieve gedrag de ergernis van zijn omgeving oproept. Zijn vader, moeder en broer worden gek van hem. Op school gaat het ook niet zo goed. De andere kinderen vinden hem vervelend. André mag vaak niet meespelen en de juf maakt veel opmerkingen tegen hem. André zelf vindt het altijd heel erg als hij weer eens een opmerking krijgt of weer niet mag meespelen. Hij zit vol goede wil, maar dan is er alweer iets anders en is hij de opmerking vergeten. De juf roept de mama van André bij zich en spreekt haar bezorgdheid uit. Na een visite aan de dokter gaan ze naar mevrouw Loes, die allerlei testjes met André doet. Dat vindt André wel leuk, want mevrouw Loes is een hele vriendelijke dame.
Bij een volgend bezoek aan de huisarts zegt die dat André waarschijnlijk ADHD heeft en stuurt hij André en zijn ouders door naar een kinderarts. Die legt op zijn beurt in begrijpelijke taal uit aan André en zijn ouders wat ADHD is. De vragen van de mama en papa van André zijn zeer herkenbaar en duidelijk. De kinderarts schrijft een pilletje voor. Maar dat niet alleen! André moet met mevrouw Loes oefeningetjes doen. En ook mama en papa krijgen adviezen van mevrouw Loes. Het verhaal eindigt positief. André maakt zichtbaar vooruitgang na het opstarten van de behandeling. En wat André zelf het leukste vindt, is dat het meisje uit de klas dat hij leuk vindt hem uitnodigt op haar verjaardag.
De ADHD van André is zeker geen doemboek. De strubbelingen die André overkomen zijn herkenbaar maar worden niet gedramatiseerd. Het beeld van het kind met ADHD dat geschilderd wordt is wel stereotiep: een overbeweeglijke, impulsieve, ongeconcentreerde jongen. Maar André komt uit de verf als een leuke jongen, die het allemaal wel goed bedoeld en vrolijk is van inborst. De uitleg over ADHD die door de dokter gegeven wordt is helder, duidelijk, verstaanbaar voor kinderen. De reacties van André en zijn ouders zijn ook weer stereotiep, maar herkenbaar. Een pluspunt is dat de dokter van meet af aan duidelijk maakt dat medicatie nodig is, maar dat dit slechts een deel is van de behandeling. De ondersteuning, de aanpak en het leerproces aansturen worden als even belangrijk gezien.
De ADHD van André is een leuk, no-nonsense kinderboek voor kinderen vanaf zes jaar. Goede lezertjes kunnen het boek al gauw zelf lezen, maar het verdient toch aanbeveling om het samen met de ouders te lezen en te bespreken. Ook voor broertjes en zusjes van kinderen met ADHD is dit een leuke manier om ADHD aan te brengen en een kijkje te geven in het leven met ADHD. De nadruk ligt misschien nogal fel op het overbeweeglijke, drukke aspect, maar veel jongetjes van die leeftijd met ADHD zijn druk en overbeweeglijk. Zeker voor hen en hun ouders zal dit verhaal herkenbaar zijn.