De laatste maanden heb ik veel van mijn tijd besteed aan de opmaak van beleidsplannen, zowel binnen Vijftact als binnen het Familieplatform Geestelijke Gezondheidszorg. Ik doe dat graag want het verplicht me om na te denken over wat de doelen zijn voor de volgende drie tot vijf jaar. En ook om vooraf vast te leggen hoe we op het einde van de periode gaan meten of we inderdaad hebben bereikt wat voorop was gesteld. Niet altijd even simpel en het vraagt veel studie- en inleeswerk en soms ook veel discussie en overleg. Als bestuurder van zowel vzw Vijftact als van vzw Familieplatform, heb ik mijn bijdrage kunnen leveren en heeft centrum ZitStil een stempel gedrukt vanuit ons basisprincipe: betrek altijd de ouders bij de begeleiding en behandeling van een kind of jongere met ADHD en maak gebruik van hun kracht. Wij zijn en blijven (ook) een oudervereniging 🙂 In de gezondheidszorg zijn er ook belangrijke evoluties aan de gang. En daar hebben we tot nu toe minder vat op. Je hoort vast geregeld over de hoge kosten van ons systeem, de onhoudbaarheid en onbetaalbaarheid omwille van veel ouderen en chronisch zieken die zorg vragen, burn-out, problemen met de geestelijke gezondheid, het onaangepast medicatiegebruik, … Mogelijk heb je enkele maanden terug gelezen of gehoord over het ADHD-plan van minister Maggie De Block: gedurende een jaar subsidieert zij in elke provincie een halftijdse expert die binnen een netwerk met andere partners in de geestelijke gezondheid de diagnose en behandeling van kinderen en jongeren met ADHD moet stroomlijnen, met de bedoeling onnodig en oneigenlijk medicatiegebruik terug te schroeven. Centrum ZitStil heeft haar expertise en kennis ter beschikking gesteld in ruil voor een deel van de subsidies. Tot nu toe hebben we Maggie nog niet gehoord maar we blijven hopen. Er is nog een andere belangrijke wijziging gaande: via de netwerken wil men meer financiële middelen inzetten in de ambulante begeleiding van kinderen en jongeren in plaats van in een residentiële setting. Dat kunnen we zeker toejuichen! Maar helaas zien we tot nu toe zeer weinig aandacht voor de ervaringsdeskundigheid van ouders en anderen uit de context van het kind of de jongere. Alle middelen gaan tot nu toe naar de ondersteuning van de hulpverlener. Ik weet dus wat te doen in de volgende maanden! Veel van mijn tijd zal ik besteden aan overleg met de netwerken om hen te overtuigen van de gelijkwaardige positie van ouders én van hun kracht bij de ondersteuning van kinderen en jongeren met ADHD of andere ontwikkelingsstoornissen en leerproblemen. Alle ideeën daarover mag je nog steeds met mij delen! Graag zelfs. Per mail (ria.vandenheuvel@skynet.be) of kom gewoon op bezoek. 
[1]
