We lazen een opvallend opiniestuk in de New Tork Times: een Amerikaanse fysicus betoogt dat hij tien jaar geleden eraan dacht zijn elfjarige zoon ADHD-medicatie te geven, maar de bejaarde moeder van de man raadde dat af. “Als alles zo snel verandert,” zei de 85-jarige dame, “moet hij niet kalmeren, maar moet jij net sneller gaan.” Daarop besloot de man om geen medicatie te halen voor zijn zoon. Nu ziet hij daar duidelijk de voordelen van in. “Want mijn zoon is dan wel hyperactief”, schrijft hij, “onze samenleving is dat tegenwoordig ook.”
De Belgische media pikte dit nieuws op. Een artikel in De Morgen en in Nieuwe Feiten op Radio 1 bracht ik de nodige duiding bij dit verhaal. Herbeluister het interview hier (van 22:30 tot 29:05).
“Het kan zeker dat deze persoon in zijn specifieke situatie geen ADHD-medicatie nodig heeft. Maar we willen wel enkele zaken verduidelijken: er wordt eigenlijk alleen maar gefocust op het hyperactieve aspect van ADHD, terwijl het grootste probleem die volwassenen met ADHD ervaren een gebrek aan concentratie en focus is”.
We kunnen mensen met ADHD niet louter herleiden tot hun stoornis! Net zoals personen zonder ADHD zijn zij uniek. Met eigen talenten, sterktes en ook minder ontwikkelde punten. Soms is ADHD-medicatie een hulp, maar het hangt dus echt af van persoon tot persoon.
Is ADHD dan een troef op je CV? We raden af om te vermelden dat je een diagnose ADHD hebt. Wel vermelden we de talenten. Want het klopt dat personen met ADHD beter tot hun recht komen in bepaalde beroepsgroepen en in een bepaalde bedrijfstypes. Maar net zo vaak komen ze in een minder geschikte job terecht. Een persoonlijk assessment is dus zeker aangewezen. In mijn job als loopbaancoach werken we dat samen heel nauwkeurig uit!
Belangrijk is dat werkgevers rekening houden met de sterktes van al hun medewerkers en zich bewust zijn van de vele prikkels in een hyperactieve samenleving. Als men zorgt voor meer orde, rust en structuur, zullen niet alleen de werknemers mét maar ook die zonder ADHD daar wel bij varen.
ADHD’ers zijn misschien wel de ‘kanariepietjes van de werkvloer’, die aankaarten waar er problemen zijn. Maar misschien zijn zij als ervaringsdeskundigen het best uitgerust om te werken in chaotische omstandigheden en overprikkelde situaties….
Sommigen moeten absoluut vermijden dat ze verdrinken in het kluwen van deadlines, mailboxen en vergaderingen, anderen hebben niet liever dat er veel prikkels zijn en kunnen dit ook hanteren. Zij lijken er optimaal mee op te gaan. Daarom is iemand met ADHD afzonderen zodat hij of zij niet afgeleid zou worden door de veelheid aan telefoontjes en vragen van collega’s niet altijd een oplossing.
Want geïsoleerd moeten werken, of louter volgens vastgelegde procedures werken, is saai en vormt dan een probleem waar veel ADHD’ers op de werkvloer over klagen.
Inzetten op en gebruik maken van de talenten van mensen, dat is waar we veel meer naar toe moeten.
Hou de aankondiging van ons symposium in het oog, want daar gaan we verder in op dit thema 🙂
