Dat is wat het M-decreet wil bereiken: dat alle kinderen van twee jaar en een half tot achttien jaar goed en degelijk onderwijs krijgen. En liefst zo veel mogelijk in ‘gewone scholen’. Die ‘gewone scholen’ moeten nu veel meer inspanningen leveren vooraleer ze kunnen zeggen: “Dit kind kan hier niet meer terecht en heeft nood aan een buitengewone school”. De school moet dan eerst aantonen dat ze ‘redelijke aanpassingen’ heeft toegepast om er voor te zorgen dat het kind, de leerling het gemeenschappelijk curriculum kon blijven volgen. Dat is een goede zaak. Als de juf merkt dat Jan niet goed stil kan zitten en daardoor veel mist, mag ze niet wachten op een etiketje. Samen met het team en vertrouwend op haar pedagogisch – didactische kwaliteiten, zoekt de juf naar een maatregel om te zorgen dat Jan minder van de lessen mist. De school màg niet alleen een maatregel nemen en toestaan: ze móét een maatregel nemen, een redelijke aanpassing doen voor ieder kind met een ‘specifieke onderwijsbehoefte’. Een specifieke onderwijsbehoefte is alles wat het kind, de leerling, de student hindert om met leeftijdgenoten de gepaste leervooruitgang te maken en de einddoelen te halen. Het CLB is daarbij een waardevolle partner. Het CLB is ook de enige instantie die een verslag mag opmaken dat toegang geeft tot een ‘buitengewone’ school. En zal daarbij moeten nagaan of de ‘gewone’ school redelijke aanpassingen gedaan heeft en compenserende maatregelen heeft gebruikt. Een verwijzing naar Buitengewoon Onderwijs gebeurt in overleg: met de school, het CLB, eventueel externen en ook zeker de ouders. De ‘zorgverplichting’ geldt vanaf nu ook voor het secundair onderwijs. En dat is behoorlijk nieuw. Maar ook hier telt dat sommige secundaire scholen al een behoorlijk zorgbeleid hebben. In het Buitengewoon onderwijs verdwijnen type 1 (voor licht verstandelijk gehandicapten) en type 8 (voor kinderen met een ernstige leerstoornis), maar er komt een type Basisaanbod. Het type Basisaanbod is er niet voor kleuters. In het type Basisaanbod moet regelmatig geëvalueerd worden of het kind terug kan overstappen naar de ‘gewone school’. Het M-decreet verwacht dat scholen en leerkrachten werken volgens de principes van het Handelingsgericht Werken. De methodiek ‘handelingsgericht werken’ gaat uit van een overlegmodel en in dat overleg hebben ouders een evenwaardige plaats. Scholen en CLB mogen geen beslissingen nemen over het hoofd van ouders heen. Gelukkig zijn er al vele scholen die ‘handelingsgericht werken’ en ouders hun terechte plaats geven. Deze nieuwsbriefartikel is te kort om het hele M-decreet uit de doeken te doen. Wil u meer weten over wat het M-decreet nu precies betekent of kan betekenen voor uw kind? Lees dan de brochure: ‘Kansen in het M-decreet voor ouders, leerlingen met specifieke onderwijsbehoeften, leraren en scholen’. Deze uitgave van de Overleggroep OKLO verschijnt binnenkort. In Weliswaar-magazine 125 is er een concreet overzicht van welke gevolgen het M-decreet zal hebben in het schooljaar 2015-2016 gepubliceerd. Je kan dit artikel hier raadplegen [2]. Meer weten? Op volgende links vind je meer details over het idee achter het M-decreet en de voorgestelde uitwerking voor de volgende jaren:
[1]Er is al heel wat inkt gevloeid over het M-decreet. Vanaf dit schooljaar is het veelbesproken decreet van kracht. Scholen moeten het nu uitvoeren. Of ouders en leerlingen daar veel zullen merken, hangt van de school af. Scholen die al een goed zorgbeleid hadden, kunnen mits misschien enkele aanpassingen, op dezelfde manier verder blijven werken. Scholen die nog geen zorgbeleid hadden, moeten er nu één invoeren volgens de regels van het M-decreet.
